به نقل از «تسنیم»

آیا گریه بر امام حسین (ع) نماز را باطل می‌کند؟

تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۱۹۲۸۰

به اعتقاد اکثر مراجع تقلید، گریه با صدا و عمدی برای امور دنیوی نماز را باطل می‌کند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، اشک ریختن بر مصائب امام حسین (ع) از افضل اعمال و برترین عبادت‌ها محسوب می‌شود؛ اما همین عمل خداپسندانه دارای قواعد و آدابی است که با ید به آن توجه شود. از جمله اینکه بنا بر فتوای برخی از مراجع تقلید، در حین نماز که حالت بندگی انسان در برابر یکتا است، انسان تنها باید متوجه خدای متعال بوده و تنها ذکر او را بگوید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به همین علت به اعتقاد این دسته از مراجع، اشک ریختن و گریه کردن برای امام حسین (ع) نماز را باطل می‌کند. البته برخی دیگر از مراجع مانند آیت‌الله بهجت(ره) اعتقاد دارند که گریه بر امام حسین(ع) و سایر ائمه اطهار علیهم السلام در حین نماز جایز است، چون محبت خدا و حب اولیای او موجب گریه بر مصائب اولیای خدا می‌شود.

کدام ذکرها نماز را باطل می‌کند؟

 

گریه کردن در حال نماز

پرسش: آیا گریه کردن در حین نماز، باعث باطل شدن نماز می‌شود؟

امام خمینی (ره): اگر برای کار دنیا عمداً با صدا گریه کند مبطل نماز است؛ ولی اگر برای کار دنیا بی‌صدا گریه کند اشکال ندارد و اگر از ترس خدا یا برای آخرت یا طلب امر دنیوی که شرعاً رجحان دارد و از باب تذلل برای خدا گریه کند، آهسته باشد یا بلند، اشکال ندارد.

آیت‌الله خامنه‌ای: گریه با صدا و عمدی برای امور دنیوی نماز را باطل می‌کند؛ ولی اگر از ترس خداوند یا برای امور اخروی گریه کند اشکال ندارد، بلکه از بهترین اعمال است.

آیت‌الله سیستانی: اگر نمازگزار عمداً و با اختیار با صدا یا بی‌صدا برای امور دنیا گریه کند بنا بر احتیاط واجب نمازش باطل می‌شود. اگر نمازگزار بدون اختیار گریه کند به گونه‌ای که گریه بر او غالب و چیره شود و نتواند گریه خویش را کنترل نماید، چنانچه مقدماتش اختیاری باشد، حکم گریه کردن عمدی و با اختیار را دارد؛ یعنی بنا بر احتیاط واجب نمازش باطل می‌شود. ولی اگر از ترس خدا یا از روی شوق یا برای آخرت یا در مقام دعا برای حاجت دنیوی از روی فروتنی گریه کند -آهسته باشد یا بلند- اشکال ندارد و بر مصائب وارده بر ائمه اطهار علیهم السلام با قصد قربت اشکال ندارد.

در شرایط "گم شدن مُهر در حین نماز" و "ایجاد مانع بین پیشانی و مُهر" چه کنیم؟

آیت‌الله نوری همدانی: اگر برای کار دنیا عمداً با صدا گریه کند نماز باطل است و اگر بی‌صدا هم گریه کند به احتیاط واجب نماز باطل می‌شود و اگر از ترس خدا یا برای آخرت یا برای طلب حاجت دنیایی از خدا، از روی فروتنی گریه کند اشکال ندارد.

آیت‌الله وحید خراسانی: اگر برای کار دنیا عمداً گریه کند، بنا بر احتیاط واجب نماز را باطل می‌کند، مگر جاهل قاصر باشد و اگر از ترس خدا یا برای آخرت یا برای طلب حاجت از خدا از روی فروتنی گریه کند و همچنین گریه بر امام حسین -علیه السلام- به خاطر آخرت باشد اشکال ندارد.

آیت‌الله صافی: از مبطلات نماز آن است که برای کار دنیا عمداً با صدا گریه کند و احتیاط واجب آن است که برای کار دنیا بی‌صدا هم گریه نکند. ولی اگر از ترس خدا یا برای آخرت یا برای طلب حاجتی از خدا که شرعاً رجحان دارد با صدای بلند گریه کند، اشکال ندارد. در صورتی که از حالت نمازگزار خارج نشود.

آیت‌الله مکارم شیرازی: گریه کردن با صدا برای امور دنیایی نماز را باطل می‌کند هرچند بی‌اختیار باشد، بلکه بنا بر احتیاط واجب گریه بی‌صدا نیز نماز را باطل می‌کند؛ ولی اگر گریه از ترس خدا و برای آخرت و طلب حاجت دنیوی از خدا از روی فروتنی باشد، اشکال ندارد.

آیت‌الله سبحانی: از مبطلات نماز آن است که برای کار دنیا عمداً با صدا و یا بی‌صدا گریه کند؛ و اگر از ترس خدا یا برای آخرت گریه کند آهسته باشد یا بلند، اشکال ندارد.

استفتاء از امام خامنه‌ای درباره "حکم نماز در سفر شخصی ضمن سفر شغلی"

 

گریه بر امام حسین(ع) در حال نماز

پرسش: اگر در حال نماز بر مصائب امام حسین(ع) گریه کنیم، نماز باطل می‌شود؟

امام خمینی (ره) و آیت‌الله تبریزی: گریه بر سیدالشهدا گریه بر امور دنیوی محسوب نمی‌شود؛ بنابراین اشکال ندارد.

آیت‌الله خامنه‌ای: (درباره گریه با صدا بر مصائب اهل بیت) بنا بر احتیاط واجب ترک شود.

آیت الله بهجت (ره): بنا بر اظهر جایز است. چون محبت خدا و حب اولیای او موجب حزن و گریه بر مصائب اولیای خدای متعال می‌شود.

حکم استفاده از زیورآلات منقش به "الله" و اسم‌های مبارکه چیست؟

 

آیت‌الله فاضل (ره): گریه کردن بر حضرت سید الشهداء و سایر ائمه برای امور دنیا نیست و اشکال ندارد.

آیت‌الله مکارم: در نماز اشکال دارد.

آیت‌الله نوری: بنا بر احتیاط لازم جایز نیست.

آیات عظام سیستانی و وحید: اگر برگشت به آخرت داشته باشد، جایز است.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: امام حسین ع امام خمینی ره آیت الله بهجت ره امام خامنه ای استفتاء مرجع تقلید احکام دینی امام حسین ع امام خمینی ره آیت الله بهجت ره امام خامنه ای استفتاء مرجع تقلید احکام دینی اشکال ندارد آیت الله نماز را باطل بنا بر احتیاط واجب اگر برای کار دنیا گریه بر امام حسین احتیاط واجب نماز آیت الله صدا گریه باطل می شود حین نماز گریه کردن برای امور بی صدا طلب حاجت بر مصائب ولی اگر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۱۹۲۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امام صادق (ع) در پی کسب و حفظ قدرت با هر شرایطی نبود

بنی‌عباس در آغاز کار به امام صادق (ع) پیشنهاد پذیرش خلافت دادند اما حضرت خلافتی که از مسیر بنی عباس و آدم‌کشی، جنایت، دروغ و خدعه به دست بیاید را نپذیرفت. این یکی از تفاوت‌های ائمه با دیگران است که دنبال این نیستند که تحت هر شرایطی به قدرت برسند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم سعید طاووسی مسرور، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، در نشستی با عنوان «امام صادق(ع) و مسئله حکومت» طی سخنانی افزایش تعداد شیعیان در زمان امام صادق (ع) و سیره آن حضرت در مواجه با قیام‌های آن دوران پرداخت.

بخش‌هایی از سخنان این استاد دانشگاه را می‌خوانید:

ولادت امام صادق(ع) در سال 80 هجری و شهادت ایشان در سال 148 هجری رخ داد. از سال 83 تا 132، مصادف با دوره بنی امیه و خلفای ستمگری است که البته بعد از هشام، بنی امیه دچار ضعف شده و در سال 132، بنی امیه با کشته شدن مروان حمار ساقط می‌شود.

نکته مهم این است که دوره ضعف بنی‌امیه برای امام صادق (ع) بسیار مغتنم بود چون آنها دیگر نمی‌توانستند فشار زیادی به امام بیاورند لذا امام صادق(ع) هم از سقوط بنی امیه و هم تثبیت بنی عباس، نهایت استفاده را کردند چون فرصت ارزشمندی برای ایشان رخ داد.

گسترش مکتب شیعه در دوران امامت امام صادق (ع)

در زمان امام صادق(ع) تعداد شیعیان زیاد شد در حالی‌که این تعداد مثلاً در زمان امام حسن (ع) کم بود تا جایی که فرزندان آنها حتی امکان ازدواج با شیعه را نداشتند. بنی عباس، سال‌ها از هر راهی حتی راه‌های غیرشرعی و خدعه و نیرنگ استفاده کردند تا بتوانند بنی‌امیه را کنار بگذارند. آنها از روایات نبوی نیز سوء استفاده می‌کردند و حتی شروع به کشتار سادات کردند.

بنابراین لازم است این دشمنان اهل بیت (ع) را به خوبی بشناسیم که البته افراد بی‌سوادی نبودند و بسیاری از آنها از جمله مهدی، هادی و هارون، محدث بودند و برخی از آنها با علما مناظره می‌کردند.

 

کار قرآنی در شمار مبارک‌ترین کارهای اسلامی و جهادی است

 

بنی‌عباس، موقع روی کار آمدن به امام صادق (ع) پیشنهاد پذیرش خلافت دادند اما امام(ع)، خلافتی که از مسیر بنی عباس و از راه آدم‌کشی، جنایت، دروغ و خدعه به دست بیاید را نمی‌تواند بپذیرد چون اگر پیشنهاد آنها را می‌پذیرفت چه جوابی در قبال تاریخ داشت؟ این از تفاوت‌های ائمه ما با دیگران است که قدرت برای آنها موضوعیتی ندارد و دنبال این نیستند که تحت هر شرایطی به قدرت برسند و آن را حفظ کنند.

اگر امام حسن (ع) صلح کرد به این دلیل بود که اگر چنین کاری انجام نمی‌داد تشیع از بین می‌رفت هرچند که برخی از افراد، او را به خوار کردند شیعیان متهم کردند اما این سیاستی مثبت از جانب ایشان بود. بنابراین نباید سیاسی‌کاری به معنای منفی انجام دهیم چراکه واقعیت این است که خلافتی که از مسیر بنی‌عباس به دست بیاید مشروع نیست. از سوی دیگر مردم آماده پذیرش چنین چیزی از جانب امام صادق (ع) نبودند.

قیام‌‌های سادات حسنی علیه عباسیان

بنده تعجب می‌کنم که سر کلاس درس، برخی دانشجویان می‌گویند در چنین شرایطی هدف وسیله را توجیه می‌کند اما شهید بهشتی می‌گوید، با استفاده از پلکان حرام، کسی به پشت بام حلال نمی‌رسد. مطلب دیگر اینکه قیام‌‌های سادات حسنی علیه عباسیان را در آن دوران شاهد هستیم که می‌گفتند اینها دروغ گفتند و خدعه و نیرنگ به کار بردند و اسم اهل بیت(ع) را آوردند و عنوان ما را غصب کردند بنابراین قدرت باید در دست خاندان علی باشد نه آل عباس. البته امام صادق(ع) در قیام‌های محمد نفس زکیه و برادرش ابراهیم شرکت و همراهی نمی‌کند.

 بعد از واقعه عاشورا، برخی گمان کردند تنها درسی که می‌شود از حسین بن علی(ع) گرفت فقط مبارزه مسلحانه است که زیدیه نمونه بارز آنهاست اما مگر امام حسین (ع) در تمام زندگی‌اش فقط قیام مسلحانه داشته است؟ این انسان، 57 سال عمر کرد و بیست سال از آن را در صلح با معاویه بود.

چه کسی گفته است در هر شرایطی باید قیام کرد؟ ما باید ببینیم آیا چنین قیامی، نتیجه‌ای در پی دارد؟ امام حسین(ع) وقتی مشاهده کرد خلافت در حال تبدیل به سلطنت است قیام کرد و شهید شد. بنابراین مسیری که ائمه ما رفتند ادامه فکر و فرهنگ و معرفت حسینی بود اما مسیری که زیدیه در پیش گرفت این بود که در هر حالی باید قیام کرد و این منطقی نیست لذا امام صادق(ع) قیام زید را تأیید نکرده است.

 

اسرار موفقیت امام صادق (ع) در تقویت بنیان‌های وحدت امت اسلام

 

پشتوانه معرفتی در قیام‌ها

خط امام در آن زمان خط قیام نبود در حالی‌که زیدیه می‌گفتند امامی که در خانه بماند و درس بگوید به درد نمی‌خورد. آنها می‌گفتند جعفر بن محمد، اعتقادی به جهاد ندارد در حالی‌که امام صادق(ع) می‌گفتند من به جهاد اعتقاد دارم اما علم خودم را در کنار جهل آنان نمی‌گذارم. در قیام فخ در زمان امام کاظم(ع)، یکصد سید به شهادت رسیدند اما آیا در مکه و در حرم خدا، کسی قیام می‌کند آن هم در مقابل لشکر عباسی؟ بنابراین قیام‌های بدون معرفت، کور و بی‌هدف و سطحی، اثری در پی ندارد.

زمانی که زیدیان وارد قیام شدند از نظر فقهی وابسته به مکتب ابوحنیفه شدند. خود زید می‌گفتند امام صادق (ع) فقط در احکام، امام ماست. آنها در کلام یعنی عقاید نیز وابسته به معتزله شدند چون باز هم از اهل بیت(ع) فاصله گرفتند. پشت هر قیامی باید یک معرفت باشد مثلاً انقلاب اسلامی بر اساس پشتوانه معرفتی ولایت فقیه شکل گرفت لذا موفق شد.

فرض کنید اگر شرایط مهیا بود و امام صادق(ع) در دوران پس از بنی‌امیه به خلافت می‌رسید آن وقت چه اتفاقی می‌افتاد؟ در روایت شریفی از امام صادق آمده است بنی امیه و بنی عباس نمی‌خواهند دین را در جامعه رواج دهند. حال آیا امام صادق اگر به قدرت می‌رسید می‌توانست با استفاده از همان روش‌ها، دین را در جامعه ترویج کند؟ در این صورت چه تفاوتی بین امام صادق (ع) و بنی امیه وجود دارد؟ شیخ صدوق در کتاب شریف «الخصال» این حدیث را نقل کرده است و نکات مهمی هم در آن وجود دارد.

گفته شده آنهایی که بالاترند باید بر آنهایی که پائین‌تر هستند آسان بگیرند و با مدارا رفتار کنند. سپس به این داستان اشاره می‌شود که شخصی مسلمان می‌شود و سپس دوست مسلمانش به او می‌گوید برویم نماز صبح بخوانیم و پس از نماز می‌گوید حالا تعقیبات نماز را بخوانیم، سپس شروع به مباحثه می‌کنند تا اینکه نزدیک نماز ظهر و عصر می‌شود، این روند ادامه پیدا می‌کند تا اینکه نوبت به نماز مغرب و عشاء می‌شود. طرف ناراحت می‌شود و می‌گوید این چه دینی است که شما دارید؟

امام صادق (ع) می‌گوید این گونه نکنید چون باعث می‌شود مردم از دین زده شوند. این کاری است که بنی امیه انجام داده و با شمشیر با مردم سخن می‌گفتند اما ما نباید تصویری خشن از اسلام به نماش بگذاریم. در سکانس آخر فیلم «محمد رسول الله» از مصطفی عقاد که مربوط به فتح مکه است ابوسفیان می‌گوید این پیروزی از قلب‌ها وارد شد نه از دیوارها.

انتهای پیام/